افزونه آزمون نگرانی از ظاهر بدن نیک اندیشان | افزونه روانشناسی نیک اندیشان

معرفی افزونه آزمون نگرانی از ظاهر بدن نیک اندیشان

افزونه آزمون نگرانی از ظاهر بدن نیک اندیشان یکی از سری افزونه‌های آزمون‌های روانشناسی نیک اندیشان می‌باشد که تقدیم شما عزیزان می‌گردد.

بعد از نصب و فعال‌سازی افزونه کافیست کد کوتاه [BICItest] را در یک نوشته قرار دهید و نوشته را انتشار دهید.

 در ویرایش اخیر در پیشخوان وردپرس، در منوی آزمون نیک اندیشان و زیر منوی ظاهر بدن ، شما می‌توانید به صفحه تنظیمات و ثبت لایسنس این افزونه دسترسی داشته باشید.

در صفحه تنظیمات در ویرایش جدید 

• امکان انتخاب تعداد سوالات نمایش داده شده در صفحه
•  امکان ویرایش متن شروع آزمون
•  امکان ویرایش متن بالای صفحه نتایج
•  امکان ویرایش متن توضیحات بعد از آزمون
•  امکان تغییر رنگ کلیدها

فراهم شده است.

اگر از تنظیمات خود منصرف شدید با دکمه بازگشت به تنظیمات اولیه در صفحه تنظیمات شما می توانید به تنظیمات اولیه برگردید.

فونت فارسی در ویرایش اخیر ایران سنس تعریف شده تا در همه سایت ها اعداد و حروف به فارسی و زیبا نمایش داده شود.

این آزمون ۴ خرده مقیاس را مورد بررسی قرار می‌دهد که لیتلتون و همکارن در یک بررسی به آنها دست یافته‌اند. 

 در صفحه نخست آزمون توضیحاتی در خصوص آزمون درج شده است و تاکید شده که اگر با گوشی موبایل اقدام به پاسخ می کنید گوشی خود را در حالت افقی بگیرید.

اگر چنانچه سهوا سوالاتی را بدون پاسخ گذاشتید، یک خطا نمایش داده خواهد شد و در جلوی سوال نیز با خط قرمز جمله ای نوشته می شود که پیدا کردن آن برای شما آسان باشد. در ضمن پاسخ‌‌های شما حفظ خواهند شد و در خصوص از دست دادن پاسخ ها نگرانی وجود ندارد.

در صفحه نتایج،‌ نمره کلی شما و نمره شما در هر خرده مقیاس نمایش داده می شود.

توضیحات آزمون نگرانی از ظاهر بدن

اين پرسش‌نامه توسط لیتلتون و همکاران در سال ۲۰۰۵ جهت ارزیابی میزان نگرانی افراد پیرامون شکل ظاهری خود ساخته شد. جهت ارزیابی و تهیه این پرسش‌نامه لیتلتون و همکاران آن را بر روی ۱۴۰۳ زن ۱۸ تا ۵۵ ساله اجرا کردند(۲۰۰۸).

نمره‌ای که هر آزمودنی در این آزمون می‌تواند کسب کند بین ۱۹ و ۹۵ خواهد بود.

هرچه نمره شما در این آزمون بزرگ‌تر باشد شما بیشتر نگران ظاهر بدن خود هستید.

در پژوهش ليتلتون و همکاران(۲۰۰۵) برای متغير تصوير ذهنی از بدن، ۴ زير مقياس ؛ وارسی ظاهر بدن، نارضایتی از ظاهر بدن ، عملکرد اجتماعی و مخفی کردن نقایص ادرک شده، ارائه شده است.

این پرسش‌نامه از نوع خودگزارشی بوده و مشتمل بر ۱۹ عبارت است.

پاسخ‌های آزمون بر روی مقیاس ۵ درجه‌ای ( هرگز ، به ندرت ، گاهی اوقات ، اغلب ، همیشه) تنظیم شده است.

نتايج نشان دهنده‌ی دو عامل مهم و معنادار بود که عامل اول از ۱۲ ماده تشکيل شده و نارضايتی و خجالت فرد از ظاهر خود ، وارسی کردن و مخفی کردن نقايص ادراک شده را در بر می‌گيرد. عامل دوم با هفت ماده ميزان تداخل نگرانی درباره ظاهر را در عملکرد اجتماعی فرد نشان می‌دهد.

عامل دوم با هفت ماده ميزان تداخل نگرانی درباره ظاهر را در عملکرد اجتماعی فرد نشان می‌دهد. تداخل نگرانی درباره ظاهر، در عملکرد اجتماعی فرد زمانی اتفاق می‌افتد که ظاهر فرد برای او آن قدر اهميت پيدا می‌کند که عملکرد و روابط اجتماعی او را تحت تأثير قرار داده و در اين رابطه مشکلاتی را ايجاد می‌کند. به عنوان مثال خانمی که از ظاهر باردار خود ناراضی است به شرکت در فعاليت‌های اجتماعی تمايلی ندارد يا خود را به خاطر ظاهر خود از شرکت در اين گونه فعاليت‌ها و مجالس محروم می‌کند.

پروزينسکی و کش (۱۹۹۳) معتقد هستند که تصوير بدن به دريافت‌ها، انديشه‌ها ، احساس‌ها در مورد بدن و تجربه‌های بدنی اطلاق می‌شود.

تصویر بدنی ، تصور ، نگرش و دیدگاهی است که فرد درباره ظاهر خود دارد به طوری که این تصویر و برداشت در صورت منفی یا مثبت بودن می‌تواند در جنبه‌های گوناگون زندگی فرد و همچنین بر رفتار وی در مکان‌های مختلف تاثیرگذار باشد. این تصویر، تحت تاثیر عواملی چون رشد جسمانی، سوانح ، آسیب‌ها و جرحات قرار گیرد و باعث ایجاد نگرانی در فرد شود. گاه این نگرانی از تصویر بدنی و ظاهر تا جایی افزایش می‌یابد که باعث ایجاد مشغله‌های ذهنی گشته و افراد ، وقت و هزینه زیادی را صرف ظاهر خود می‌کنند( گیلین و لِوکویتس، ۲۰۱۲).

دکتر سینا یاوریان در سال ۱۳۹۴ جهت بررسی این نگرانی، این پرسش‌نامه را در اختیار ۳۰ نفر از زنان باردار ۷ و ۸ ماهه قرار داد و مقاله‌ای تحت عنوان "تاثیر نگرانی از ظاهر بدن زنان باردار بر عملکرد اجتماعی آنها" نگاشت.

کاترير بيان می‌دارد که خودپنداره (self-concept)، سن، ورزش‌های پيشين، ورزش‌های کنونی و دفعات بارداری در پيش‌بينی تمرکز انرژی روانی بر ارزيابی تصوير ذهنی از بدن موثر هستند. آن نشان می‌دهد که رضايت زنان در مورد بدن خود در دوران بارداری يک پيش‌بينی‌کننده مهم خودپنداره او در طول بارداری می‌باشد.

آنچه از پژوهش‌های مطرح شده می‌توان نتيجه گرفت اين است که زنان به بدن خود اهميت بسياری می‌دهند و در جهت حفظ بدن خود به صورت ايده‌آلی که جامعه تعريف کرده است يا خود چنين می‌انديشند که بايد باشند تالش بسياری صرف می‌کنند تا بتوانند همواره تصوير ذهنی مطلوبی از بدن خود داشته باشند تا با عزت نفس بالا در جامعه به فعاليت خود ادامه دهند. به نظر می‌رسد هر عاملی که بدن تعريف شده ايده‌آل را از شکل خود خارج کند تصوير ذهنی نيز در ذهن زنان تغيير می‌کند و آنها را دچار ياس و تا حدودی افسردگی می‌کند و عزت نفس آنها را کاهش م‌یدهد. بارداری يکی از عواملی است که شکل بدن را تغيير می‌دهد. يافته‌های برونر(۱۹۹۶) نشان می‌دهد که بيماری‌ها باعث کاهش کنترل بر بدن شده، موجب احساس بی‌کفايتی فرد از بدنش شده و ناامنی و تصوير ذهنی منفی ايجاد می‌کند. اگرچه بارداری بيماری نيست اما آن می‌تواند شبيه بيماری جلوه‌گر شود. عالئمی را بروز م‌یدهد که هم از نظر ظاهری در بودن فرد تغيير ايجاد می‌کند و هم از نظر فعل و انفعالاتی که در درون بدن رخ می‌دهند، می‌تواند شبيه يک بيماری تفسير گردد. در ضمن اينکه زنان در دستيابی به اندامی باريک در نيمه پايين بدن رضايت‌مندی دارند بنابراين تغيير نامناسب در اين قسمت می‌تواند در نارضايتی از تصوير بدن موثر واقع شود.

در جامعه امروزی تاکید فرهنگی-اجتماعی بسیاری بر روی جذابیت و تناسب جسمانی وجود دارد. طبق تحقیقات، فشارهای اجتماعی در مورد لاغری و نظرات گسترده در مورد ساختار بدن باعث شده است که نارضایتی از بدن و تصویر بدنیِ منفی میان جامعه و به خصوص در زنان بسیار شایع شود. تصویر بدنی در واقع ادراک فرد از اندازه و تناسب بدن است که با تفکر و احساس و دیدگاه سایر افراد نسبت به بدن او همراه می‌شود و دارای ساختار چند بعدی است که شامل دو بخش مستقل: ادراکی (تخمین اندازه بدن) و دیدگاهی (شناخت و احساس فرد نسبت به بدن) است. شیوع نارضایتی از بدن یک نگرانی عمده محسوب می‌شود، چراکه با اختلالات و نقص‌های روانی مانند کاهش عزت نفس، افسردگی، اضطراب اجتماعی، اختللات خوردن، اختلالات جنسی و بیماری‌های مربوط به بدشکلی بدن در ارتباط است.

از درمان‌های قدیمی برای اختلالات تصویر بدنی، بیشتر درمان‌های رفتاری-شناختی و دارودرمانی بوده است. ولی با توجه به وقت‌گیر بودن، گران بودن و داشتن عوارض جانبی این روش‌ها ، امروزه ورزش و فعالیت جسمی به عنوان یک روش درمانی ، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. تحقیقات زیادی در مورد نقص تصویر بدنی و روش‌های درمانی آن مطرح شده است. از جمله این تحقیقات می‌توان به تحقیق فیشر و تامسون اشاره کرد که به بررسی تاثیر ورزش‌های استقامتی بر تصویر بدنی افراد پرداخته‌اند.